Αρτηριακή Υπέρταση: πόσο σημαντικό είναι να τη γνωρίζουμε;

Πρώτον, αφορά μεγάλο τμήμα του ενήλικου πληθυσμού (άνω των 2.500.000 Ελλήνων είναι υπερτασικοί)

Δεύτερο , η επίπτωσή της αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια

Τριτον, ευθύνεται   για   το 54% των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων και το 40% των περιπτώσεων στεφανιαίας νόσου και

Τέταρτον, μόλις το 40-50% των υπερτασικών έχουν ρυθμισμένη την αρτηριακή τους πίεση.

Πέμπτο, δεν δίνει συμπτώματα.

Σύμφωνα με την πρόβλεψη για την επίπτωση της αρτηριακής υπέρτασης, σε παγκόσμιο επίπεδο, η αρτηριακή πίεση ως στόχος έχει επιδημικό χαρακτήρα. Το 2000 972 εκατομμύρια ανθρώπων πάσχουν από ΑΥ, ενώ η πρόβλεψη για το 2025 είναι 1,56 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ανεξαρτήτου φύλλου, φυλής ή χώρας (πλούσια ή υπό ανάπτυξη). Τα στοιχεία για τη χώρα μας, ο επιπολασμός της ΑΥ δηλαδή, είναι κατά μέσο όρο μεγαλύτερος από το 20% (17,71% σε άνδρες και 22,49% σε γυναίκες).

Οι ασθενείς με ΑΥ έχουν πρόωρο θάνατο, λόγω εμφάνισης καρδιοπάθειας, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, βλάβες περιφερικών αγγείων, οφθαλμικές βλάβες, αλλοιώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Επίσης ΄να μεγάλο ποσοστό υπερτασικών ασθενών έχουν διάφορες συνοσηρότητες όπως σακχαρώδη διαβήτη, δυσλιπιδαιμία, μεταβολικό σύνδρομο και στεφανιαία νόσο.

Ποιοι κινδυνεύουν να εμφανίσουν αυξημένη αρτηριακή πίεση?

Διαβητικοί

·          Ενήλικες άνω των 50 ετών

·           Καπνιστές

·           Υπέρβαροι

·            Άνθρωποι με καθιστική ζωή

·            Άτομα με υψηλή χοληστερόλη

·            Γυναίκες μέσης ηλικίας που λαμβάνουν αντισυλληπτικά από το στόμα

Η φαρμακευτική βιομηχανία προσφέρει μεγάλη ποικιλία σε αντιυπερτασικά φάρμακα για την αποτελεσματική θεραπεία ή ρύθμιση της ΑΥ, όπως διουρητικά, τα φάρμακα του άξονα της αγγειοτενσίνης – αλδοστερόνης – ρενίνης, οι ανταγωνιστές ασβεστίου, οι β-αποκλειστές.

Έχει παρατηρηθεί ότι ένα ποσοστό υπερτασικών (2-5%) παρότι λαμβάνει πολλά αντιυπερτασικά φάρμακα, τουλάχιστον 3, εξακολουθεί να έχει αυξημένη πίεση. Αυτά τα άτομα πάσχουν από την λεγόμενη ανθεκτική στη θεραπεία υπέρταση.

Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα έχουμε περίπου τουλάχιστον 50.000 ασθενείς με σοβαρού βαθμού ανθεκτική υπέρταση.

Οι ασθενείς με ανθεκτική υπέρταση έχουν πολύ αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Πχ ο ασθενής με πίεση 180 την συστολική έχει 8 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνει από καρδιαγγειακή πάθηση συγκριτικά με αυτόν με πίεση 130.

Για το λόγο αυτό από τριετίας έχει εφευρεθεί μία νέα μέθοδος, η κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού (renal sympathetic denervation-RSD) για την θεραπεία της ανθεκτικής υπέρτασης. Η διαδικασία είναι σχετικά απλή, είναι ασφαλής και απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας. Γίνεται με την διαδερμική εισαγωγή με τοπική αναισθησία ειδικού καθετήρα στις νεφρικές αρτηρίες και μέσω μίας γεννήτριας χορηγείται υψίσυχνο ρεύμα που απονευρώνει την αρτηρία του νεφρού. Στηρίζεται στο γεγονός ότι οι νευρικές συμπαθητικές ίνες του νεφρού διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αύξηση της πίεσης. Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε απονεύρωση της νεφρικής αρτηρίας παρουσίασαν σημαντική μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης από 25- 32 mmHg κατά μέσο όρο σε διάστημα παρακολούθησης που σήμερα φθάνει   τα 3 χρόνια. Υπάρχει ένα 10-20 % των ασθενών στους οποίους δεν μειώνεται η πίεση χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς το γιατί.

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η μέθοδος αυτή έχει εφαρμοσθεί σε περισσότερους από 5000 ασθενείς. Στον Ελληνικό χώρο, στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών, έχουν διενεργηθεί   μέχρι τώρα επιτυχή κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού με χορήγηση υψίσυχνου ρεύματος σε περισσότερους από 35 επιλεγμένους ασθενείς με ανθεκτική υπέρταση (επίπεδα αρτηριακής πίεσης ιατρείου> 160 mmHg, παρά τη λήψη άνω των 4 αντιυπερτασικών σκευασμάτων).

Η κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού για την θεραπευτική της σοβαρής αρτηριακής υπέρτασης συνεχώς βελτιώνεται και δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες και ανοίγει νέους θεραπευτικούς δρόμους όχι μόνο για την μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης αλλά και για την αντιμετώπιση συνοδών καταστάσεων που αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, οπως του σακχαρώδη διαβήτη, της άπνοιας στον ύπνο, της καρδιακής ανεπάρκειας και της νεφρικής ανεπάρκειας

Πηγή: Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία